work in proof (sheets) = τα (τυπογραφικά) δοκίμια του έργου

--------------------------------------------------
Note added at 34 mins (2005-01-25 15:44:11 GMT)
--------------------------------------------------

Οι μεταγενέστεροι θα επαληθεύσουν αν με το έργο... άφησε Έργο :)))

--------------------------------------------------
Note added at 2 hrs 3 mins (2005-01-25 17:12:48 GMT)
--------------------------------------------------


The book was lucidly organised in 38 short chapters, and Gilchrist sent the first eight to the printers in September 1861. He promised to send in the next batch by November, with the aim of having the complete work ***in proof*** by the following spring.
books.guardian.co.uk/departments/ classics/story/0,6000,1227029,00.html

But if Victorian authors were not so constrained in the matter of changing their work ***in proof***, they had to deal with other conditions that would make a modern author blench. Such an author expects to receive proofs of their entire work from the publisher,
www.msstate.edu/Archives/TEXT/vol9/karlin.html

My thanks to Professor Shelby for allowing me to read a copy of this work ***in proof sheets***.
www.chass.utoronto.ca/~bhall/articles/meister1.htm


--------------------------------------------------
Note added at 1 day 49 mins (2005-01-26 15:58:41 GMT)
--------------------------------------------------

Η Δήμητρα λέει:

\"Αυτή την εκδοχή την βρήκα κι εγώ, αλλά με προβλημάτισε το κεφαλαίο \"W\" του \"Work\". --Μάλλον επειδή στα ελληνικά θα λέγαμε, \"τα τυπογραφικά δοκίμια του Έργου\" και δεν θα βάζαμε ποτέ κεφαλαία \"Τ\"/\"Δ\".\"

Χμ... Στη δική μου εκδοχή του KudoZ ο προσδιορισμός \"in proof\" γράφεται χωρίς κεφαλαία. Τώρα αν ο αγγλικός προσδιορισμός \"in proof\" στα δεξιά γίνεται με τη μετάφραση ελληνικό \"προσδιοριζόμενο\" (τα τ. δοκίμια) στα αριστερά, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να γράφεται \"Τυπογραφικά Δοκίμια...\". Τα κεφαλαία δικαιολογούνται για το Έργο, που είναι το αντικείμενο της σύμβασης. Η τυπογραφική διόρθωση είναι απλώς μια υποχρέωση που βαρύνει (και) τον συγγραφέα: τα δοκίμια δεν είναι αντικείμενο της συμβατικής σχέσης.

--------------------------------------------------
Note added at 1 day 4 hrs 27 mins (2005-01-26 19:36:29 GMT)
--------------------------------------------------

Ιωάννα, κατάλαβα ότι πρόκειται για τέτοια σύμβαση (και εδώ ανήκει και η αναφορά στις μικρομορφές/μικροφόρμες). Ο Συγγραφέας (Author) παραδίδει το Έργο (μυθιστόρημα, εκλαϊκευτικό, σενάριο) σε χειρόγραφο (παλιά δακτυλόγραφο, σήμερα μάλλον δισκέτα). Από το δακτυλόγραφο γίνεται (γινόταν) η στοιχειοθέτηση (πληκτρολόγηση) του κειμένου, με τα αναπόφευκτα σφάλματα της αντιγραφής από στοιχειοθέτες. Μετά το ίδιο το τυπογραφείο έκανε την πρώτη διόρθωση των δοκιμίων, με δικό του συνεργάτη. Τα δοκίμια ήταν κακής ποιότητος χαρτιά, στα οποία έκαναν μια πρόχειρη εκτύπωση (χύμα - μια κι έξω) αυτών που περάστηκαν στη μηχανή κατά την στοιχειοθέτηση/πληκτρολόγηση («τεμάχια» / μπλόκς του κειμένου). Η διόρθωση γίνεται με συμβατικά σύμβολα. Μετά την πρώτη διόρθωση ακολουθούσε η σελιδοποίηση: το κείμενο χωριζόταν σε σελίδες (καθόλου εύκολη δουλειά, δεν είναι κάτι το μηχανικό, όπως το κόψιμο του ζαμπόν). Φτιάχνανε ξανά δοκιμαστική εκτύπωση των (ήδη σελιδοποιημένων δοκιμίων) και τα καινούργια δοκίμια τα δίνανε και σ’ ένα δικό τους διορθωτή και στον συγγραφέα (τον Author μας). Ο συγγραφέας έκανε και αυτός μια αντιπαραβολή με το χγρ. του, σημείωνε τις παρεκκλίσεις (τυπ. λάθη) και επέστρεφε τα δοκίμια. Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ: είχε τακτές προθεσμίες και αυτός κι ας ήταν ο συγγραφέας. Ο διορθωτής του τυπογραφείου ένωνε τις διορθώσεις —του συγγραφέα και τις δικές του— και ακολουθούσε άλλη δοκιμαστική εκτύπωση. Στα δοκίμια αυτά ο συγγραφέας έκανε έναν τελευταίο έλεγχο (δεν διάβαζε ξανά ολόκληρο το κείμενο, κοίταζε μόνο τα κρίσιμα σημεία) και μετά έδινε την άδεια εκτύπωσης, το Imprimatur («Τυπωθήτω») που σημαίνει «Να τυπωθεί». Το τυπωμένο βιβλίο είναι το πρώτο προϊόν μαζικής παραγωγής του ευρωπαϊκού πολιτισμού και το πράσινο φως που δίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις έχει μεγάλη οικονομική σημασία, όπως όταν ένα αυτοκίνητο παραγωγής μπαίνει στη γραμμή παραγωγής.

Σήμερα (τα τελευταία 15 χρόνια) άλλαξαν πολλά πράγματα, αλλά η ουσία —το δικαίωμα και υποχρέωση του συγγραφέα να ξαναδεί το έργο του τυπωμένο και να διορθώσει τα τυχόν λάθη— παραμένει η ίδια.

Αναρωτιέμαι πού είναι οι Άγγλοι συνάδελφοί μας όταν έχουμε τέτοιες απορίες...